ΧΟΡΕΥΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΧΟΡΕΥΤΗΣ

Χορευτικός κύκλος Το τραγούδι και ο χορός αποτελούν στοιχεία που διαπερνούν όλο το φάσμα των κοινωνικών εκδηλώσεων της καθημερινής ζωής του λαού  και συνέβαλαν στην μέχρι τώρα πορεία του.  Το τραγούδι και ο χορός αποτελούν στοιχεία που διαπερνούν όλο το φάσμα των κοινωνικών εκδηλώσεων της καθημερινής ζωής των κατοίκων του λαού και συνέβαλαν στην μακρόχρονη ιστορική τους διαδρομή στην έκφραση των συναισθημάτων των απλών ανθρώπων της υπαίθρου, στη ψυχαγωγία τους και στην εμβάθυνση των μεταξύ τους σχέσεων.   Ο δημόσιος χορός, η σημαντικότερη ίσως κοινωνική εκδήλωση στην παραδοσιακή κοινωνία, γίνεται με την συμμετοχή όλων των μελών της κοινότητας.   Αποτελεί μια διαδικασία στενά συνδεδεμένη με την ιδιαιτερότητα κάθε χορευτικής περίστασης.   Χαρακτηρίζεται ανάλογα με την περίσταση από καθορισμένο τελετουργικό, το οποίο καθορίζεται από τοπικές εθιμοτυπίες -που αφορούν στον τόπο εκδήλωσης του χορού-, στη διαδικασία έναρξης, στον τρόπο συμμετοχής, στα τραγούδια και στους χορούς που θα πλαισιώσουν το χορευτικό γεγονός.   Είναι μια ευκαιρία έκφρασης, επικοινωνίας και συμμετοχής του ατόμου στην ευρύτερη κοινωνική ομάδα και ταυτόχρονα μέσον εμβάπτισης του στις αρχές και στις αξίες της.   Γενικά στην παραδοσιακή κοινωνία του λαού μας, ως χορευτικό σχήμα κυριαρχεί ο μονός κύκλος με τους άνδρες να προηγούνται ή ο διπλός κύκλος με τις γυναίκες, συχνότερα στον εσωτερικό κύκλο.   Η διάταξη των χορευτών καθορίζεται και αυτή συχνά από την εθιμοτυπία της περίστασης αποτυπώνοντας και αναπαράγοντας τις ηθικές και κοινωνικές αξίες. Σε συνάρτηση με την εθιμοτυπία της χορευτικής περίστασης και το συγκεκριμένο χορό, η λαβή των χορευτών ήταν είτε από τις παλάμες με λυγισμένους τους αγκώνες, είτε από τις παλάμες με τεντωμένους τους αγκώνες, είτε θηλυκωτά. Πρωτοχορευτής  Χρησιμοποιώντας ελεύθερα κινητικά πρότυπα πάνω στο ρυθμό του χορού, ο πρωτοχορευτής με καθίσματα και στροφές, με γονατίσματα και χτυπήματα, αυτοσχεδιάζει επί τόπου.

 Ο αυτοσχεδιασμός, ως δημιουργικός συνδυασμός κινητικών και εκφραστικών στοιχείων του χορού από τον πρωτοχορευτή πάνω στα συγκεκριμένα κινητικά και υφολογικά πρότυπα του χορού, κοσμεί και προάγει τη συμβατική χορευτική φόρμα. 

 Αξίζει να αναφερθεί ότι σημαντικό στοιχείο του αυτοσχεδιασμού έπαιζε η σχέση του πρώτου με τους μουσικούς και όπως χαρακτηριστικά λένε κάποιοι “Το κλαρίνο πρέπει να παίζει για τον πρώτο και ο πρώτος πρέπει να χορεύει για το κλαρίνο “. 

 Ο πρωτοχορευτής συγκεντρώνει το σεβασμό και καμαρώνεται από όλους τους παρευρισκόμενους. Χορεύει με πολλές φιγούρες προσπαθώντας να εντυπωσιάσει. 

 Ο αυτοσχεδιασμός του όμως και οι χορευτικές του κινήσεις είναι σε πλαίσια αποδεκτά από την τοπική κοινωνία.